Tuesday, September 7, 2010
ഓര്മ്മകള്
ഞാന് താരാട്ടു പാടി വളര്ത്തിയ ഓര്മ്മകള് വളര്ന്നപ്പോള് എന്നെ വരിഞ്ഞു മുറുക്കി. ഇപ്പോള് തോന്നുന്നു വളര്ന്നത് ഞാനല്ല, മരിച്ച എന്നിലെ ഓര്മ്മകള് ആണെന്ന്. ഓര്മ്മകള്!!! ഒറ്റപ്പെടുമ്പോള് ഒപ്പം കൂടുന്ന ഒരു സുഹൃത്ത്. നമ്മിലെ വേദനകളെ നാമറിയാതെ വളര്ത്തുന്ന ക്രുരതയുടെ കറുത്ത കൈകളുള്ള സുഹൃത്ത്. കാരിരുംബിലും കരുത്തുറ്റ കരതലത്തെയും കണ്ണുനീര് കൊണ്ട് നനക്കുന്ന കറുത്ത കണ്ണുള്ള കാട്ടാളന്, അവനു പേര് ഓര്മ!!!. കാലം കഴിയുമ്പോഴും കഴിയാത്ത വിങ്ങലുകള് മനസ്സില് തളം കെട്ടി നില്കുന്നു, എന്തിനാണെന്ന് അറിയില്ല! . പക്ഷെ എന്ത് കൊണ്ടാണെന്നു അറിയാം. ഓര്മയെന്നു ഓമനപ്പേരിട്ട് വിളിക്കുന്ന ഒരപരാധിയുടെ വികൃതി, അത്ര മാത്രം. ഇന്നലയിലെ ഞാന് ആരാണെന്നും എന്താണെന്നും ചൂണ്ടി കാണിക്കുന്ന ഓര്മകള്!. ഓര്മ്മകള് ഒരിക്കലും നശിക്കുന്നില്ല!!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ഒരു കവിതയാക്കാനുള്ള വഹയുണ്ടായിരുന്നു ലിനു. നന്നായി.
ReplyDeleteകൂടുതല് എഴുതി തെളിയാന് ആശംസകള് !
ഇടയ്ക്കു നമ്മുടെ ബ്ലോഗിലും വരണേ..